Prima
luce, illa puella, cum lacrima quae ab suo dextro oculo cadebat,
evigilavit. Fessa et tristis erat, nam omni nocte fleverat. Sola erat et
vivere nolebat; sed fortem esse debebat et iterum fugere nolebat.
Vera dicere constituerat; ad eum cucurrit et ei dixit:
-Te amo. Cur mecum iterum esse non vis?
Sed ille nunquam respondit, et illa nunquam istum amorem quem sentiebat reliquit...
Ay, qué bonito, mi primer texto en latín (ahora no se ni declinar rosa, rosae sin pararme a pensar u.u).
No hay comentarios:
Publicar un comentario